Dag 9: 19 oktober
Zondag vandaag en daarom hebben we een rustige start afgesproken met een ontbijt in het pension. Het plan: naar Tigmandru rijden om daar de Kerk van de Nazarener te bezoeken en de zondagsdienst bij te wonen.
Met drie auto’s vertrokken we naar Tigmandru, maar na 5 minuten rijden bleek één auto pech te hebben en konden die inzittenden niet allemaal verder. Een aantal zijn teruggelopen naar de kerk in Sighisoara en hebben daar nog een deel van de dienst bezocht.
De anderen reden zonder problemen verder naar Tigmandru. De Kerk van de Nazarener daar is in een nieuw gebouw, het is flink ruim opgezet. Er werd veel tijd besteed aan het delen van vreugde en zorgen en gebed hiervoor. Ook vierden we het Heilig Avondmaal.
Na de dienst ging ieder meteen weg. Wel konden we nog stroopwafels uitdelen, maar er was geen gezamenlijk koffiedrinken of napraten. Wat mij (Daniëlle) betreft voelde dat toch als een gemis, maar dit is blijkbaar zo de gewoonte.
Bij pastor van de kerk in Sighisoara werd ’s middags een barbecue gegeven. Dit had hij duidelijk al vaker gedaan. Het eten was heerlijk en overvloedig. Ook waren er andere gezinnen aanwezig en hun kinderen, wat alles tot een erg gezellig gebeuren maakte. Lekker met elkaar kunnen praten en ontspannen, want ook het weer werkte volop mee met een helder schijnend en verwarmend zonnetje.
Dag 10: 20 oktober
Weer vroeg uit de veren vandaag. In de loop van de ochtend bleek dat er drie mensen zich onvoldoende in staat voelden om te werken, omdat ze lichamelijke klachten hadden. Ook Rolf en Wim waren afwezig omdat zij voor twee dagen vertrokken naar een familielid van Rolf die ongeveer 300 km verderop woont. Flinke inkrimping van het team dus.
Toch is er weer aardig wat werk verzet op de bouwplaats. Ook een ontmoeting met de ouderen stond op het programma. We wisselen elkaar aardig af met verschillende werkzaamheden, maar er zijn wel vaste kernen, om het zo maar te zeggen.
Ik heb een paar mensen gevraagd om in een paar woorden iets te zeggen over het team:
Peter van der Korput: Gastvrij, rijk geloofsleven, vrienden, grote outreach, prima stemming, dankbaar voor contacten, relaties en goede sfeer.
Mirjam Lemmen en Inge: Erg creatief bezig. Lichamelijk en geestelijk voedsel genoeg. We zijn flexibel en ‘go with the flow’ is het belangrijkste èn de ontmoeting met de Roemeense mensen. We hebben geluk met het weer, heerlijke nazomer, de zon schijnt. We vertrouwen op God en Hij baant voor ons de weg. God’s blessings!
David (niet het teamlid, maar een aannemer en prediker die dagelijks meewerkt): Hard working, joyfull/ laughter/ flexible/ active/ dedicated/ coffee drinking/ is our team.
Dag 11: 21 oktober
De zieken zijn nog steeds niet hersteld, wat een tegenvaller voor ons is, maar vooral ook voor henzelf. We kunnen er weinig aan doen, uiteraard bidden we voor herstel en ook voor bescherming voor de rest van het team en moeten het verder afwachten. Een prettige gedachte is wel, dat we een arts in ons midden hebben en we vertrouwen op zijn advies.
Maar goed: de ‘bouwkern’ stroopte de mouwen weer op en de ‘bezoekkern’ draaide met een paar ‘flexwerkers’ mee met de ouderenochtend en bedacht een programma voor een kindermiddag in Tigmandru. We mochten daar ongeveer 40 enthousiaste kinderen een leuk uurtje bezorgen, met liedjes, toneelstukjes en uiteraard een knutselwerk, snoep en limonade.
Vanmiddag kwamen Rolf en Wim weer terug van hun trip naar (de provincie) Moldavië.
We houden bijna elke dag na het avondeten een overdenking met elkaar. Vanavond zongen we veel liederen, onder andere ‘Abba Vader’. We zijn afhankelijk van Hem, die ons liefheeft, een plan met ons heeft, ons verbindt als broers en zussen. Niet alleen in Nederland, niet alleen in Roemenië, maar wereldwijd.
Meer foto’s in het foto album.