Nazareners komen de getroffenen te hulp

“Net na middernacht maakten mijn ouders mij wakker, omdat er water in het huis stond,“ vertelde Jamie, leeftijd 11, uitm Ilegan op de Filipijnen. “Buiten schreeuwden mensen om hulp. Het water steeg zo snel dat we echt niets konden redden. Wij wisten niet waar we heen moesten gaan en zwommen naar buiten. Daar konden we ons vastgrijpen aan een hoge boom, maar de watervloed was zo sterk dat we het bijna opgaven. Het was zo donker, we konden geen hand voor ogen zien. We waren zeer bevreesd, maar ik begon te bidden. Eindelijk, om 4 uur ‘s nachts kwam er iemand en heeft ons gered. We zijn zo dankbaar dat we gered zijn, maar veel van onze buren zijn dood. Hier ben ik erg verdrietig over.“

Jamie, haar ouders en zussen leven nu in de locale Kerk van de Nazarener. Maar voor velen is er deze goede zorg niet. Niemand verwachtte de overstroming op 16 December, want er is hier bijna geen vloed in het noordelijk gedeelte van Mindanao. Een half miljoen mensen zijn getroffen; tot nu toe is er melding van een 1000 doden, er zijn zeker nog 1000 vermisten. Volledige huizen werden meegesleept in de oceaan; de meeste overlevenden konden niets redden. Iligan en Cagayan de Oro, die het ergst getroffen zijn, de beelden van een grote ramp: Ruines, rotzooi, modder, en dode karkassen van dieren. De stank is onverdragelijk! De opvangplaatsen zijn overvol en vele mensen kiezen om op de straat te leven en te zoeken naar mogelijk huisraad. Aan schoon water is als eerste grote behoefte, omdat waterreservoirs zijn vernietigd. Hierna voedsel, kleding, dekens en matrassen, huishoudelijke goederen en schoolspullen voor de kinderen zijn nodig.

Ondanks dat het wereldwijd Kerstmis is, wordt er hulp georganiseerd. Maar de Filipinos wachten niet alleen op hulp van buitenaf. “Het is ongelofelijk wat de locale bevolking al doet,” zegt Stephen Gualberto, Strategisch Veld coördinator, na zijn eerste bezoek aan het getroffen gebied. “Mensen gebruiken alle middelen die zij vinden om hun buren te helpen. Zij wachten niet op hulp maar gaan zelf aan de slag.” Direct na deze ramp hebben de niet getroffen inwoners voedsel, gebruikte kleding en medicijnen aan de slachtoffers uitgedeeld. De kerken op de Filipijnen hebben geld en goederen ingezameld en hun huizen geopend voor opvang. “Elf families leven nu in onze kleine kerk,” zegt ds. Chris Lagumbay, predikant van de Ilegan Kerk van de Nazarener. “Wij zijn erg blij dat wij op deze manier kunnen helpen. Inderdaad, de hele kerk is betrokken bij de hulp aan deze mensen.”

Een team van NCM Filipijnen evalueert deze situatie en plannen de volgende stappen en coördineren dit samen met anderen. Uiteindelijk, willen zij voedsel, schoon drinkwater, het opruimen van het gebied en het aanbieden van traumahulp regelen, want dit wordt op dit moment door niemand gedaan. Twee “Kindvriendelijke ruimtes” zijn opgericht om kinderen te helpen te verwerken wat zij hebben meegemaakt. Lange termijn hulp en herstel zal gepland worden met anderen. Ook hulp van buitenaf is onderweg.  Humedica, een duitse hulporganisatie voornamelijk gespecialiseerd in medische hulp, heeft direct gereageerd op vraag van NCM Germany. Zij worden daar op de Kerstdag verwacht. “Wij zijn erg blij met het  team van humedica,” bevestigt Gualberto. “Hartelijk bedankt voor dit contact.“