Allereerst het goede nieuws uit Kisvarda: Dave Freeman en z’n vrouw mogen hier nog 3 maanden blijven. In deze periode wordt bepaald of ze een verblijfsvergunning krijgen. Op dit moment is hij met z’n vrouw in Budapest en we hopen hem vrijdag nog even te zien voordat we op het vliegtuig stappen.
Enerzijds goed nieuws, anderzijds iets minder als je hard moet werken: het weer is omgeslagen! Het is tropisch warm met een strakblauwe lucht. Iedereen zweet op plaatsen waarvan ze niet wisten dat ze daar konden zweten!
Het verven van de slaapkamers en ’t doorboren van dikke muren valt met dit weer niet mee.
Qua werk is het goede nieuws, dat we twee slaapkamers helemaal geverfd hebben en eentje is helemaal klaar om geverfd te worden. Het slechte nieuws is echter dat bij het graven van gaten voor de afvoer we op meerdere betonnen platen zijn gestuit en dat vervolgens het doorboren van de muur ontzettend moeizaam gaat. Het lijkt erop, dat de vorige teams met de fundering geen rekening hebben gehouden met de afvoer. Zelfs de vrouwen hadden dat al gezien!
Daarnaast levert de communicatie met de plaatselijke ‘experts’ de nodige problemen op. Zo hadden we al de vloerverwarming in de keuken gelegd en bleek later dat we toch een te kleine maat buizen hebben aangelegd. Hiermee kunnen we dus opnieuw beginnen …
Oh ja, we hebben gisteren ook nog een vrije dag gehad …
Dat was wel heel lekker tussen al het harde werken door! Na lekker uitgeslapen te hebben, zijn we de dag gestart op een terrasje met een kop koffie en een heerlijk stuk taart. Vervolgens hebben we een soort van kasteeltje ‘bezocht’ en zijn we doorgewandeld naar de Tesco (supermarkt). Daar hebben we voor een weeshuis aan lunch ingeslagen om dat vervolgens boven in het torentje van het pension op te eten. Rond drie uur zijn we, jawel, weer met de benewagen vertrokken (want de bus was nog steeds gestolen en de dominee had een ‘vrije dag’ … althans als onze taxichauffeur …) richting de kerk. De dienst was in het Hongaars. Onze broeder Rob heeft iets verteld over waar we vandaan kwamen, wat we hier doen en sloot af met een stukje uit de Bijbel. Hij deed dit zowel in het Duits als in het Engels. Duits werd vervolgens door een gemeentelid vertaald in het Hongaars en Engels was voor onze Amerikaanse vrienden. Een knap staaltje werk, Rob! Wij mochten daarnaast optreden als koor en hebben twee Opwekkingsliederen ten gehore gebracht, te weten: ‘Groot is Hij’en ‘Door Uw genade, Vader’. Verder heeft de oudste dochter van de dominee, Réka Tulipan, een prachtig lied gezongen over Jezus (nee, niet de Matthëus Passion, Gerben!). Ook heeft een meisje uit de gemeente cello gespeeld. Het was een heel bijzondere ervaring om met drie nationaliteiten samen te zijn. We voelden ons als Nederlandse Nazareners erg verbonden met onze Hongaarse en Amerikaanse Nazareners.
Het is nu rond een uur of acht ’s avonds. Rob, Jim en Arjan zijn een poging aan het doen om het laatste stuk van de muur nog te doorboren en daarna mogen we na een lange, warme dag hard werken weer richting ons bed …
We hopen dat we de komende dagen nog genoeg tijd zullen hebben om alle geplande werkzaamheden af te krijgen. Dat wordt nog spannend.
Wij houden jullie op de hoogte …
Groetjes,
Mirjam O. en C. van het team W en G.