De Sin el-Fil Kerk van de Nazarener in het noorden van Beiroet, Libanon, reikt zich uit naar het stijgende aantal Syrische vluchtelingen die het land binnenkomen.
In het laatste weekend van augustus kwamen alleen al 7.000 nieuwe mensen over de grens met Syrië, zegt Nabil Habiby, een lid van de Kerk van de Nazarener en coördinator van de hulpverlening.
Nabil zegt: “Op dit moment zijn er zo’n 1,5 miljoen Syrische vluchtelingen in Libanon, de NGOs (non-gouvernementele organisaties) verwachten dat er aan het eind van het jaar 2 miljoen Syrische vluchtelingen zullen zijn. Libanon zelf heeft 4 miljoen inwoners, dus op dit moment lopen er meer Syrische dan Libanese mensen over straat”.
Vanwege de verschillen in valuta van de twee landen hebben de Syriërs een economisch nadeel wanneer zij in Libanon aankomen. Goederen in Libanon zijn verhoudingsgewijs duur. Habiby zegt dat de meeste families die arriveren alles uitgeven aan de huur van een kleine kamer, waardoor er weinig geld overblijft voor kleding, voedsel en schoolgeld voor hun kinderen.
Ondanks de gespannen geschiedenis tussen Syrië en Libanon helpt de Sin el-Fil Kerk van de Nazarener, met haar 50 vaste bezoekers, zo goed als zij kan om aan de noden van de nieuwe vluchtelingen tegemoet te komen.
De kerk heeft aan haar leden gevraagd om maandelijks een bedrag te geven voor de bediening onder vluchtelingen. Zij hebben het geld gebruikt om het voor Syrische kinderen mogelijk te maken naar de Nazarener basisschool te gaan. De school heeft gezegd dat zij de vluchtelingenfamilies 50% korting geven, zodat de vluchtelingen nog maar een heel klein bedrag moeten betalen, en hun kinderen gewoon naar school kunnen.
Vervolgens is de gemeente begonnen met het verzamelen van gebruikte goederen, zoals bekers en borden, TV’s, kleren.
Deze ervaring heeft de kerk veranderd, zegt Habiby.
“Het is een grote vreugde voor mij persoonlijk en voor de kerk om dit te ervaren,”vertelt hij. “Eerder gaven wij niet zoveel, maar nu van het oudste tot en met het jongste lid, geven kleren en spullen voor de bediening. Wanneer de kerk start met geven, geeft God terug. We doen dit al een hele tijd en niemand weet hiervan, maar God heeft voor spullen gezorgd.”
Omdat de kerk klein is en in een arme wijk staat, realiseerde de gemeente zich dat zij verschillende partnerships aan moest gaan met andere groepen wanneer zij haar hulpverlening wilde vergroten.
De kerk heeft contact gelegd met de non-profit organisatie Heart for Libanon. Zij hebben ermee ingestemd om maandelijks voedselpakketten te verstrekken aan de kerk, die aan 23 families zijn gegeven.
Een Baptistengemeenschap heeft contact gelegd met de kerk en aangeboden om 150 voedselpakketten te verstrekken aan de kerk die zij op haar beurt weer uit kan delen.
Een uitdaging voor de vluchtelingen is dat hun kinderen op Syrische scholen geen Engels hebben geleerd, terwijl op de Nazarener school in het Engels les wordt gegeven. Toen Nazarene Compassionate Ministries begon met het sponsoren van 25 kinderen op de school in Beiroet, besloot de Sin el-Fil kerk om voor een leraar te zorgen die de Syrische kinderen na schooltijd Engels les zou geven. Rond die tijd, gaf een groep Zwitsers $ 7,000 voor de hulp aan de vluchtelingen. Daarop besloot de kerk om een Engelssprekende Syrische vluchteling aan te nemen om de kinderen Engels te leren.
In augustus heeft de kerk een Vakantie Bijbel School gehouden waar 90 kinderen aan deelnamen, 75% van hen waren vluchteling. De kinderen kregen dagelijks een lunch, er werden Bijbelverhalen verteld, spelletjes gespeeld en ze kregen cadeautjes waar de organisatie Samaritan’s Purse voor had gezorgd.
Habiby werkt samen met Youth for Christ om een jeugdclub op te zetten die 2x per maand gehouden wordt en volgend jaar begint. Deze jeugdclub heeft als doel een plek te bieden voor 40 Syrische tieners waar zij spiritueel kunnen groeien, eten, spellen kunnen spelen en voor de gezelligheid.
Vorig jaar Kerst heeft de jeugd van de kerk een Kerstspel opgevoerd en daarvoor kaartjes verkocht. De opbrengst van de kaartverkoop werd gebruikt om 100 Kerstcadeautjes te kopen die werden uitgedeeld onder de 30 vluchtelingfamilies. Naast kerstcadautjes hebben zij ook 40 kachels gekocht en uitgedeeld.
“Er is zoveel nodig, maar we kunnen maar zo weinig doen,” zegt Habiby. “We hebben zo vaak gedacht laten we maar stoppen. Maar God is ons trouw geweest. Zonder onze partnerships waren we niet in staat geweest om de dingen te doen die we hebben gedaan. Al doende leren wij. Wij proberen om liefdevol aanwezig te zijn in de gemeenschap met wat we hebben.”
(bron: http://www.ncnnews.com/nphweb/html/ncn/article.jsp?sid=10000008&id=10012970, vertaald door Saskia Wolst)